Andere ogen

Ik kan het helemaal alleen, jou heb ik niet nodig.

Ik ben helemaal naar boven geklommen.

Ik ben zelf van hier naar daar gezwommen.

 

Hij kan steeds meer, mijn kleine vent.

Maar onopgemerkt houd ik hem vast.

Met woorden, daden of allebei.

Ik houd de wacht, ieder moment.

 

Ik weet dat monsters niet bestaan, ook niet onder mijn bed.

Ik ben echt helemáál niet bang,

de nacht duurt alleen lang.

 

Hij zegt hij is niet bang. En ja, dat klopt

niet voor monsters onder zijn bed.

Maar ik weet, zijn hart gaat tekeer

wanneer de grote wereld vlak voor hem wordt neergezet.

 

Ik kan die krabbels bijna allemaal lezen, zelfs hardop.

Ik weet echt wel veel, misschien wel meer dan hij.

Ik leer er iedere dag weer heel veel nieuws bij.

 

Hij zegt dat hij veel weet,

maar zo veel gaat ongezien aan hem voorbij.

Het leren zal nooit stoppen lief,

neem dat aan van mij.

 

Ik heb nog zoveel dingen niet gedaan of nog niet meegemaakt.

Ik weet jij bent niet slimmer, niet intelligenter, maar

jij kijkt uit andere ogen dan de mijne – ogen van 6 jaar.